mari berteman

penggunaan 'aku' lebih sempurna bagi penceritaan dan penulisan. da view tu, mehh la follow. no worries, InsyaAllah following back. maaf & terima kasih.

Monday, November 22, 2010

om omong kosong saja.. kayak tin

aku memang ada penyakit nak melawan ja kerja aku. aku pantang kalah, mesti nak menang. tak kira la apa situasinya. tapi kadang kalau aku da memang benci orang tu tahap gaban. sumpah malas nak layan. buat baik macam mana pun, terima kasih. sila jalan. nampak pintu keluar? nak keluar ikot kaki ke ikot jalan yang benar.

tapi kalau kau berbuat baik, memikirkan kepentingan, menghormati masa dan keluargaku sudah cukup memadai untuk aku rasa senyum dengan kau ya.

tak kira la kau siapa,kawan, lawan atau saudara aku ? tak makan aku duit kau dalam tumbesaran aku selama ini. semua peluh keringat abah aku. bukan cakap besar tapi memang ini kenyataannya.

kau ni manusia, aku kira baru kenal kau juga la, pasal tiba tiba kau muncul kan. pada awalnya kau diterima mesra la tapi lama kelamaan kau sedar tak kau sebenarnya menyusahkan orang. kau kalau berbual hebat, kencang bagi ja dekat kau. fuhhhh, kalah ribut taufan gayanya. cakap ya ya kan, tapi habuk pun tarak.

mulut kau mulut longkang. bual dengan kau macam bual ngan dinding ja. lepas tu boleh abaikan kau. tak patut langsung aku kenal kau.

siapa kau ? jagoan ? pahlawan ? dermawan ? hartawan ? wei, boh layan la. sikit pun tak menjejaskan tahap kebencian aku pada kau. pasal dalam masa yang sama kau menyusahkan orang. aku dan keluarga aku sebenarnya. tapi aku tahu kau tak sedar pasal kau pikir orang suka kau. suka sangatlah dengan kau, dan mengalu alukan sangat kehadiran kau dalam waktu lapang kami. padahal, bullshitla wei.

maaf aku bukan saingan kau. jadi bai.

No comments: